Decompressieve Lumbale Laminectomie

Omdat de mens rechtop loopt, komt het totale gewicht van de romp terecht op de onderste lumbale wervels in de rug. Bij iedereen treedt daarom in dat deel van de rug op een bepaald moment slijtage op. Het gevolg is een vernauwing van het wervelkanaal. De zenuwen die door het wervelkanaal lopen, hebben daardoor minder plaats of worden (in een meer gevorderd stadium) samengedrukt. Dat geeft uitstralende pijn vanuit de rug in één of beide benen, soms zelfs tot in de tenen. In de meeste gevallen ontstaat die pijn na enkele tientallen of honderden meters wandelen, of bij lang rechtstaan. In zittende of liggende positie verbetert de pijn vaak snel. Ook fietsen of meer voorovergebogen stappen is vaak minder pijnlijk. Als gevolg daarvan ervaren patiënten vaak een afname van de wandelafstand, wat functioneel erg hinderlijk is in het dagelijkse leven.

Er hoeft lang niet altijd te worden geopereerd; fysiotherapie geeft in bepaalde gevallen  betere resultaten. In enkele gevallen is een operatie de aangewezen oplossing om de patiënt van de klachten af te helpen. Zo’n operatie heet een laminectomie. Het doel van een laminectomie is om meer ruimte te maken voor de beknelde zenuwen. Het wervelkanaal wordt wijder gemaakt door het verwijderen van een of meer wervelbogen.

Een laminectomie wordt doorgaans uitgevoerd in een academisch of universitair ziekenhuis. Als patiënt bij ZorgSaam zou dat betekenen dat u in het UZ in Gent behandeld wordt en daar ook na de operatie verblijft om te herstellen. Door het unieke partnership tussen UZ Gent en ZorgSaam en een intensieve samenwerking, vindt de hele behandeling plaats in Terneuzen. Voorgesprekken, operatie en herstel. De neurochirurg van UZ Gent komt naar u toe in Terneuzen, u hoeft niet zelf de reis te maken.

De operatie

• U wordt onder algehele narcose gebracht en beademd via een buisje in de luchtpijp. Aangezien de operatie via de rug wordt uitgevoerd, ligt u op de buik.
• Het operatiegebied wordt zorgvuldig ontsmet en met steriele doeken afgedekt.
• De chirurg maakt een snede midden in de rug. De exacte plaats wordt bepaald door middel van radioscopie. De grote rugspieren worden van de wervelbogen los gemaakt, afgeschoven en op de plaats gehouden met een weefselspreider.
• Met verschillende instrumenten wordt het bot weggenomen, met name het doornvormig uitsteeksel, de wervelbogen en het verdikte ligament. Meestal neemt de chirurg ook de beenderige rand boven de zenuwwortels weg. Op deze manier krijgen de zenuwwortels meer ruimte.
• Nadien wordt de wond schoongemaakt en gespoeld. Er wordt meestal een drain geplaatst en de weefsels worden gesloten. De hechtingen worden na 8 dagen verwijderd.

Risico’s

Deze ingreep verloopt meestal zonder veel problemen. Toch kunnen complicaties nooit worden uitgesloten. Hieronder mogelijke risico’s:

• Een bloeding; na de ingreep kan een bloeding ontstaan doordat een klein bloedvat is opengegaan. De wond kan hierdoor opzwellen. Meestal volstaat drainage van de wond om het probleem op te lossen. Deze complicatie treedt zelden op.
• Een infectie; de huid of diepere weefsels kunnen ontsteken. Ook deze complicatie treedt zelden op.
• Een dura-lek; tijdens de operatie kan een lek ontstaan in het hersenvlies (dura mater) wat ook in de onderrug om het ruggenmerg heen zit. Daardoor kan er hersenvocht lekken. De oplossing is om dit lek tijdens de operatie te hechten of te plakken. Daarna moet de patiënt 2 dagen plat in bed liggen om genezing te bevorderen. Deze complicatie treedt zelden op.
• Instabiliteit van de wervels; doordat de wervelbogen zijn verwijderd kan het wervellichaam soms wat verschuiven. Dit gebeurt niet meteen na de operatie, maar kan maanden tot jaren nadien optreden. Vaak veroorzaakt deze instabiliteit geen last. Ook deze complicatie treedt zelden op.
• Het cauda equina syndroom; dit syndroom treedt op doordat een nabloeding plots veel druk uitoefent op de zenuwwortels in het operatiegebied. Dit kan ervoor zorgen dat het gevoel ter hoogte van de “rijbroek” uitvalt (de huid rond de anus, tussen en op de billen en aan de binnen en achterkant van de bovenbenen). Ook de controle over de plas en stoelgang verdwijnt dan. Patiënten verliezen kracht in de onderbenen en/of voeten. Dit syndroom komt gelukkig zelden voor. Gebeurt het toch, dan verwijdert de chirurg de bloedklonter zo snel mogelijk. In de meeste gevallen leidt dit tot genezing.

De opname

• Vanaf de polikliniek krijgt u een verwijzing voor het pre operatief spreekuur (POS). Daar heeft u een gesprek met een anesthesist of anesthesie medewerker, een medewerker van de apotheek en een fysiotherapeut. Lees hier meer over in de aparte folder Pre-operatieve screening en verschillende vormen van anesthesie, die u ook heeft ontvangen.
• U wordt de dag voor of de dag van de operatie opgenomen op afdeling neurologie / neurochirurgie. De dag van opname wordt bepaald aan de hand van de tijd van opereren.
• Direct na de operatie verblijft u enige tijd op de uitslaapkamer.
• U krijgt een infuus voor het toedienen van pijnstilling.
• We moedigen u aan om de dag na de operatie zoveel mogelijk uit bed te komen en u zelf te verzorgen. De fysiotherapeut komt bij u langs om het bewegen te begeleiden en oefeningen te geven.

Weer thuis

• We raden u ten zeerste aan om uw rug de eerste 2 maanden na de operatie zo min mogelijk te belasten. Dus geen zwaar werk verrichten en ook tillen is af te raden.
• Autorijden kan, maar u vermijdt het beter de eerste 3 weken na de operatie.
• Het is belangrijk om voldoende te bewegen: rondlopen, fietsen op een hometrainer (liever niet op de weg om vallen te vermijden).
• Na 6 tot 8 weken volgt een vervolgafspraak op de polikliniek. U krijgt dan een verwijzing mee voor de fysiotherapie.

Oktober 2023