Ze komt uit Belgisch Limburg en dat is ook wel te horen aan de heerlijk Vlaamse tongval. Sigrid Vandebosch deed haar opleiding tot maag-, darm- en leverarts aan de VU in Brussel, werkte er als staflid met het subspecialisme inflammatoire darmziekten en ontdekte daar dat het academische werk niet haar voorkeur heeft en ontdekte dat haar hart meer bij het klinische werk ligt, bij de patiënten dus. En zo kwam het dat ze in 2011 via-via in Terneuzen terechtkwam als MDL-arts. Ze is aangesloten bij de vakgroep interne geneeskunde, maar een internist is ze niet. Ze woont in het buitengebied van IJzendijke samen met haar partner Marc, hun hond en twee katten. De goedlachse specialist vindt het een eer dat we haar benaderen om ons een kijkje in haar leven te geven. Ze vertelt dan ook vol enthousiasme over haar vak, haar liefde voor dieren en de heerlijke plek om te wonen.
Sigrid Vandebosch
Maandag
“Iedere dag gaat mijn wekker om 05:50 uur. Ik ga douchen, drink een kop koffie en maak mijn ontbijt klaar. Dan geef ik de katten eten, laat ze naar buiten om vervolgens even te wandelen met de hond. In de winter als het donker is, doe ik dat op het erf. Zodra het vroeger licht is, maak ik een korte wandeling. Daarna kleed ik me weer om en vertrek naar het ziekenhuis in Terneuzen. Ik ben meestal voor 07:45 uur aanwezig. Dan kijk ik eerst na of er die nacht patiënten via de SEH zijn binnengekomen die eventueel een dringende endoscopie nodig hebben. Maandagochtend is mijn administratieve ochtend. Ik zie van 8:00-8:30 uur mijn patiënten op de verpleegafdeling, ik bereid mijn middagpoli voor van dinsdag, maak brieven voor de huisarts en krijg veel telefoon. In de middag start mijn endoscopieprogramma wat eerder omdat ik eerst twee patiënten die dit weekend binnen zijn gekomen heb ingepland. Verder is het een standaard programma: ik zie een aantal mensen voor het bevolkingsonderzoek darmkankerscreening en doe gastro- en colonoscopieën. Dat zijn maag- en darmonderzoeken met een flexibele camera. Iedere dag is om 17:00 uur de overdracht met de radiologen. Vandaag bekijken we de röntgenbeelden van de klinische patiënten die afgelopen weekend zijn binnengekomen. Daarna heb ik nog een overleg met de clustermanager, de operationeel leidinggevenden, de longarts en enkele endoscopieverpleegkundigen betreffende de scopieafdeling. Rond 19:15 uur ben ik thuis. Ik speel wat met de hond, eet een hapje en kijk een politieserie op televisie. Marc is voor zijn werk als projectleider in sprinklerinstallaties vaak op de baan. Vanavond blijft hij in ons huis in België. Tegen half 11 ga ik naar bed.”
Dinsdag
“Mijn ochtendritueel werd verstoord door onze poes. Die stond voor het raam. Ik liet haar binnen en zag dat ze een verrassing had meegebracht: een muis. Dat gebeurt wel vaker, maar deze leefde nog! Ik was onmiddellijk wakker. Vroeger had ik dit soort dingen vreselijk gevonden. Maar sinds we ‘op de buiten’ wonen, ben ik eraan gewend geraakt: muizen, vleermuizen, allerlei insecten… ik draai er mijn hand niet meer voor om. Ik zie vanmorgen allerlei patiënten tijdens mijn poli. In de middag lunch ik met mijn secretaresse en twee verpleegkundig specialisten. Zij draaien allebei een eigen poli en zijn een heel belangrijke schakel in ons vak. In principe zien zij alle IBD-patiënten, mensen met chronische ontstekingsziekten van de darmen en ze zijn altijd bereikbaar. Ik moet echt mijn best doen om al mijn patiënten één keer per jaar te zien. Het zijn er dan ook heel veel. Dat is inherent aan deze poli. Omdat het om patiënten met chronische aandoeningen gaat en er steeds patiënten bij komen, groeit deze patiëntengroep jaarlijks. ‘s Middags doe ik weer endoscopieën en om 17:00 uur draag ik over met de radiologen en de overige aanwezige leden van de vakgroep. Daarna ga ik naar huis, met een tussenstop bij de supermarkt in Philippine.”
Woensdag
“Patiënten die door een huisarts worden doorgestuurd naar ons specialisme moeten worden gezien door de internist van dienst. Vandaag doe ik deze dienst. In de ochtend draai ik een scopieprogramma. Iedere woensdagmiddag zit vol overleggen. Het begint met een grote visite van onze afdelingen. Met de vakgroepleden, de arts-microbioloog, apotheker, fysiotherapeut en verpleegkundigen bespreken we al onze opgenomen patiënten. Aansluitend bespreken we de poliklinische patiënten. Vandaag luisteren we daarna naar een referaat van één van onze vier co-assistenten. Dan een aantal wekelijks terugkerende overleggen: Eerst met mijn verpleegkundig specialisten. Daarna een multidisciplinair overleg van de oncologen met radiologen, radiotherapeuten, onze eigen chirurgen en via videoconferentie met chirurgen uit Gent en patholoog anatomen uit Rotterdam. Als enige MDL arts sluit ik hier altijd bij aan. Daarna bespreken we met alleen onze eigen chirurgen nog de niet-oncologische patiënten. Eén keer per maand vergader ik als MDL-arts met de vakgroep internisten. Ik kom vanavond om 21:30 uur thuis. Eet nog wat en speel met de hond. Die zie ik op woensdag altijd maar weinig. Maar hij heeft een buitenkennel die nog groter is dan onze woonkamer, dus hij komt niets tekort!”
“Ik moet echt mijn best doen om al mijn patiënten één keer per jaar te zien. Het zijn er heel veel.” Mdl-arts Sigrid Vandebosch
Donderdag
“Normaal ben ik op donderdag in Oostburg. Dat is mijn rustigste dag. De telefoon rinkelt beduidend minder en ik loop geen visites dus kan wat later beginnen. Meestal loop ik dan ’s morgens tot aan mijn buren Jan en Irene, zodat onze honden samen kunnen spelen. Ze zijn bijna net zo oud en échte maatjes. Ik heb dan mooi even de tijd om bij te praten met deze lieve, behulpzame mensen. Maar vandaag is anders dan anders. Ik word gevisiteerd. Eens in de vijf jaar komen vertegenwoordigers van de beroepsgroep kijken hoe je werkt. Omdat ik de enige ben binnen mijn vakgebied, houdt dat voor mij in dat ik een poos bezig ben met het opvragen van cijfermateriaal en het invullen van vragenlijsten. Op de dag zelf leid ik de mensen rond. Er worden veel gesprekken gepland. Met mij, maar ook met alle mensen met wie ik iets te maken heb. Is de zorg die ik lever goed genoeg? Voldoet alles aan de richtlijnen en standaarden? Uiteindelijk volgt er een rapport waar eventuele adviezen in staan die we op moeten volgen. Het was een drukke en toch best een spannende dag. Daarna ga ik dan ook lekker naar huis.”
Vrijdag
“Vanmorgen heb ik mijn laatste poli van de week. In de middag ligt er niks vast. Zo kan het zijn dat ik extra scopiën heb of dat er een vergadering gepland staat. Maar ook doe ik spoed onderzoeken en administratie. De overdracht met radiologie is op vrijdag een uurtje eerder. We doen nu ook de patiënten overdracht, want ik heb dit weekend dienst.”
Weekend
“Vanmorgen loop ik van 08:30 – 12:00 uur visite op de afdelingen. Ik zie dan alle opgenomen patiënten van interne geneeskunde. Tussendoor krijg ik veel telefoontjes van de SEH. Ook bespreek met de IC de patiënten die daar zijn opgenomen. Daarna ga ik naar huis. De nachten zijn gelukkig redelijk rustig. Verder ga ik iedere zaterdag naar de slager in Boekhoute. Je kan zeggen wat je wilt, maar het Belgische vlees is toch echt het lekkerste! Verder komt er een tijd aan van bouwen en klussen. We gaan ons huis toekomstbestendig maken. We bouwen er een stuk bij om volledig beneden te kunnen wonen. Boven hebben we dan logeerkamers voor familie of vrienden. Ons huis en de plek waar we wonen is heerlijk. Als ik vrij ben, ben ik altijd buiten op ons erf te vinden. Hier heb ik een vakantiegevoel, wat wil je nog meer?!”